Θυρεοειδής
Θυρεοειδής: ένας θαυμαστός αδένας
Γιώτα Γαργάλα Στεφάνου
Ένα από τα συχνά ιατρικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα κορίτσι στην εφηβεία είναι η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα δείχνουν μία “προτίμηση” στα κορίτσια. Για παράδειγμα η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς – γνωστή ως υπερθυρεοειδισμός – συναντάται πέντε φορές πιο συχνά στα κορίτσια απ’ ό,τι στα αγόρια στην διάρκεια της εφηβείας.
Ο θυρεοειδής είναι ένας σημαντικός αδένας που βρίσκεται κάτω από το λάρυγγά σου και εκτείνεται σαν πεταλούδα στο λαιμό. Εκκρίνει δύο σημαντικές ορμόνες: την Τ4 και την Τ3, οι οποίες ρυθμίζουν τον μεταβολισμό σου και δίνουν το «τέμπο» σε όλες τις σωματικές λειτουργίες.
Συχνά, η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς δεν δίνει συμπτώματα, αν και θα μπορούσε να ανιχνευτεί σε ενδεχόμενο εργαστηριακό έλεγχο. Άλλες φορές τα συμπτώματα δεν είναι θορυβώδη ή μπορούν να αποδοθούν σε άλλες αιτίες ( πχ. στρες ή κούραση) και έτσι ίσως να μην γίνουν γρήγορα αντιληπτά.
Ποια είναι τα συμπτώματα που πρέπει να σε οδηγήσουν στον γιατρό σου για έναν έλεγχο του θυρεοειδούς;
Συμπτώματα που μπορεί να δηλώνουν υπερλειτουργία του θυρεοειδούς:
• Νευρικότητα, ευερεθιστότητα, αϋπνία, μυϊκή αδυναμία
• Ταχυκαρδία, αίσθημα παλμών, αυξημένη εφίδρωση, δυσανεξία στη ζέστη, τρέμουλο των χεριών, υγρές – ζεστές παλάμες
• Διαταραχές στην περίοδό σου ( συνήθως πιο αραιή συχνότητα του κύκλου)
• Έντονο βλέμμα που «λάμπει», ή αλλαγή του σχήματος του βολβού των ματιών.
• Απώλεια βάρους με αυξημένη όρεξη
• Διαταραχές στις εντερικές κενώσεις
Συμπτώματα υπολειτουργίας του θυρεοειδούς μπορεί να είναι:
• Εύκολη κόπωση, βραδύτητα κινήσεων ή αντιδράσεων, υπνηλία
• Βραδυκαρδία
• Ξερά, σκληρά μαλλιά, που σπάνε εύκολα, απώλεια φρυδιών, ή εύθραυστα νύχια
• Απώλεια μνήμης, κατάθλιψη
• Αύξηση βάρους
• Πρήξιμο στο λαιμό, στο πρόσωπο, στα βλέφαρα ή/και ορατή διόγκωση του αδένα ( βρογχοκήλη)
• Δυσκοιλιότητα
• Δυσανεξία στο κρύο
•Διαταραχές στην περίοδο ( συχνότεροι κύκλοι, μεγάλη ποσότητα αίματος)
Η διάγνωση των παθήσεων του θυρεοειδούς γίνεται με κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο (συνήθως εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα) και η αντιμετώπιση τους είναι φαρμακευτική ή, σπανιότερα, χειρουργική.
Είναι σημαντικό να βάλεις στο πρόγραμμά σου ένα ετήσιο τσεκ απ αιματολογικών εξετάσεων για πρόληψη και έγκαιρη αντιμετώπιση των δυσλειτουργιών που μπορεί να προκύψουν στον οργανισμό σου.
Γιώτα Γαργάλα ΣτεφάνουΠαιδίατρος, Επιστημονική Συνεργάτης
Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής