Οι εξετάσεις μπορεί, για κάποιες μαθήτριες, να είναι πηγή άγχους, αλλά όχι για όλες. Η κατανόηση του τι προκαλεί άγχος σε ένα συγκεκριμένο νεαρό άτομο απαιτεί πάντα προσεκτική ανάλυση των ιδιαίτερων καταστάσεων και περιστάσεων, στις οποίες παρουσιάζονται αυτά τα άγχη και της αντίδρασης του ατόμου σε αυτά.
Ένα μικρό ποσοστό φόβου και άγχους μπορεί να βοηθήσει μια έφηβη να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει καταστάσεις δοκιμασίας (εξετάσεις, αθλητικούς αγώνες κα), οι οποίες απαιτούν υψηλή απόδοση. Πέρα από ένα επίπεδο έντασης όμως, ο φόβος μπορεί να κάνει κάποιον να παραλύσει, όπως συμβαίνει με μερικές εφήβους, οι οποίες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα σε γραπτές εξετάσεις και αποτυγχάνουν συστηματικά, παρά τη γενικά καλή σχολική τους επίδοση.
Πέρα από τον χαρακτήρα του παιδιού, ρόλο στο πότε και με ποιον τρόπο παρουσιάζεται το άγχος, παίζει και ο ίδιος ο γονέας.
Ως γονείς, είναι σημαντικό να εξετάσετε τις δικές σας στάσεις και συμπεριφορές που μπορεί να προκαλούν και να συντηρούν το άγχος της εφήβου μπροστά στις εξετάσεις. Δοκιμάστε να αναρωτηθείτε τα παρακάτω:
• Μήπως κάποιος από τους δύο γονείς αποτελεί ένα πρότυπο ιδιαίτερα αγχώδη ανθρώπου;
• Μήπως εστιάζετε πάρα πολύ στην απόδοση του παιδιού στις εξετάσεις, είστε αυστηροί και έχετε υψηλές προσδοκίες από εκείνο;
• Μήπως κρίνετε αρνητικά την έφηβη κάθε φορά που δεν γράφει και τόσο καλά σε κάποιο διαγώνισμα και της δείχνετε την απογοήτευσή σας;
• Μήπως αγωνιάτε οι ίδιοι πάρα πολύ για τις επικείμενες εξετάσεις και πιέζετε την έφηβη να διαβάζει πολλές ώρες ή την εξετάζετε προφορικά για να δείτε εάν έχει διαβάσει πολύ καλά;
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μια έφηβη μπορεί να αποδώσει καλύτερα στη μελέτη των μαθημάτων της και στις εξεταστικές περιόδους του σχολείου έχοντας ένα υποστηρικτικό και κατανοητικό περιβάλλον. Είναι καλό να ενισχύετε τους εφήβους να αποκτήσουν προσωπική υπευθυνότητα απέναντι στις σχολικές τους υποχρεώσεις, να διαβάζουν σύμφωνα με τους δικούς τους ρυθμούς και με τον δικό τους τρόπο, ακόμα και αν οι ρυθμοί τους είναι αργοί και χρειάζεται κάποιες φορές να αργήσουν να κοιμηθούν. Τέλος, χρειάζεται να προσπαθήσετε να διαχειρίζεστε πρώτα εσείς το δικό σας άγχος, προκειμένου να είστε ένα θετικό και ήρεμο πρότυπο για τα παιδιά σας. Εάν δεν μάθετε οι ίδιοι να διαχειρίζεστε το άγχος σας καθημερινά δύσκολα θα μπορούσατε να περιμένετε ένα τέτοιο αποτέλεσμα από μια έφηβη.
Με τη συνεργασία:Βασιλική Δημητρακοπούλου, Ψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτης, Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής
